ślimaczyć się

ślimaczyć się {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIa, ślimaczyć sięczę się, ślimaczyć sięczy się {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'odbywać się, upływać, biec bardzo wolno, wolniej, niż należałoby tego oczekiwać; ciągnąć się, wlec się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dlaczego ta sprawa tak się ślimaczy? {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'rozczulać się nad sobą, popłakiwać, marudzić, mazać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przestań się wreszcie ślimaczyć! {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o ranie: nie goić się; ropieć' {{/stl_7}}